VENABULUM

VENABULUM

hasta erat oblongior, quâ ferae incurrentes excipiebantur. Plin. l. 1. Ep. 6. Apros tres, et quidem pulcherrimos cepit, ipse? inquis, ipse, non tamen ut omnino ab inertia mea discederem. Ad retia sedebam. Erant in proximo non Venabulum aut lancea, sed stylus et pugillaris et Clusor statarius. Graecis, quod feris obiceretur, προβόλιον apud Xenophonrem, Cyneget. passim. Πρὸς δὲ υ῟ν τὸν ἄγριον κεκτῆςθαι κυν´ας Ι᾿νδικὰς, Κρητικὰς, Λοκρίδας, Λακαίνας, ἄρκυς, ἄκοντα, προβόλια, ποδοςτράβας, vertit Guil. Xylander. At in aprum silvestrem canes comparet Indicas, Creticas, Locrenses, Lacaenas, casses, iacula. Venabula, tendiculas. Servio ad l. 4. Aeneid. v. 131. Venabula ob hoc dicta, quod sint apta venatui, quasi eXcipiabula. Nonius Marcellus desscribit, c. 18. num. 23. Venatium telum latissimum a coeteris aciei longissimae:

M. Varro Ο῎νος λύραν,

———— Nempe sues silvaticos

In montibus sectaris venabulô aut cervos.

Interpretatus est L. Seneca in Hippolyt. Act. 1. Sc. 1. v. 49.

Tu grave dextrâ laevâque simul

Robur latô dirige ferrô, etc.

Vide Thom. Dempster. Paralipomenis in Rosin. Antiqq. Rom. l. 2. c. 8. Pisei autem inventum venabula facit Plinius, l. 7. c. 56. quae coirytis et thecis recondere Venatores, cum illorum usus non esset; in ipsa autem venatione, ferrum seu mucronem corum fucare coloribus solitos, ut ferae facilius se ferro non viso induerent, discimus ex Martiali, de Spectaculis, Epigr. 11. v. 3. ubi de urso, quise ipsum visco implicuerat,

Splendida iam tecto cessent Venabula ferro,

Nec volet excusso lancea torta manu.

Idem feras, in quas venabula adhibita, recenset, l. 14. Epigr. 30. cui hic ipse titulus,

Excipient apros exspectabuntque leones,

Intrabunt ursos, si mdeo recta manus.

Adde pardos, in quos tamen nil fraude hâc opus, namque et in nuda venabula praecipites ruunt, Homer. Il φ. et Oppian. Halieut. l. 2. ob quam ferae temeritatem, cum ea Alexandrum M. apud Danielem comparari, volunt nonnulli. Sed et leaena, catulis orbata, nuda venabula non timet, vel saltem, ne timeat, oculos humi defigit, Aelianô teste etc. Multum vero interest, quâ parte petatur fera. Si ferire voles apri caput, levi flexu irritus fit ictus, quare adigendum telum inter scapulas, quâ parte iugulum est, quam rem plenius explicar Xenophon, Cyneget. Itidem in pardo venabulum adigendum in pectus, coque ipsum; ne alioqui, utcumque vulnus acceperit, recta in venatorem faciat impetum: quod monitum Polluci legas, Onomast. l. 5. c. 4. Sed et, ut, si fallere retium dolô velis, multum refert, cuiusmodi ea sint: ita in venabulis multum interest, ut e fraxino sint, aliove ligno duriore, ne durae illisa cuti frangantur atque ita destituant Venatorem, Gerh. Io. Voss. de Idololatr. l. 3. c. 70. ubi plura hanc in rem.